Kochani
Dzisiaj zajęcia z mowy połączone z doświadczeniem
Zaczynamy:
1. Zabawa ruchowa dla całej rodziny z piosenką „Boogie Woogie” https://youtu.be/sXqaZUp2N-w
2. Zagadka dnia: Czerwona, w kropki, lata po łąkach i zjada mszyce. Kto to? (biedronka)
Proszę przeczytać dziecku opowiadanie „Przygody małej biedronki ” E. Marcinkowskiej-Schmidt – kształtowanie empatycznej postawy wobec zwierząt
Ach, jak przyjemnie tak fruwać rozłożywszy skrzydełka w słońcu! Dać się nieść lekkiemu wiatrowi i odwiedzać znajome drzewa. O, tam zakwitł nowy kwiat. Jaki czerwony! Chyba jeszcze piękniejszy niż skrzydła małej biedronki. I nawet ma takie same zabawne czarne plamki na płatkach. Tak, ale jemu nikt nie powie wierszyka. „Biedroneczko, leć do nieba, przynieś mi kawałek chleba”. A to co? Takie duże i błyszczy się w słońcu. Jak migoce i ciągle faluje na wietrze. Jest takie jasne, zapewne i ciepłe. Trzeba koniecznie spróbować tego dotknąć… Ojej, co to?! Jest zimne i mokre! Skrzydełka nie chcą się ruszać! Co to? Co to? – Mamo, chodź prędko! – zawołał dziecięcy głos. – Biedronka wpadła do basenu z wodą! – Pokaż, gdzie, kochanie? Trzeba jej szybko pomóc… Plusk!
Pomiędzy wodę a przestraszonego owada wsunęło się coś twardego. Coś, co dźwignęło zmartwiałą biedronkę i ułożyło ją na źdźble trawy. – Słońce musi osuszyć jej skrzydełka, żeby mogła stąd odlecieć – gdzieś blisko zabrzmiał głos, ale dopiero gdy zamilkł, biedronka odważyła się poruszyć nóżkami. Najpierw jedną, potem drugą i kolejnymi. Wreszcie nieśmiało poruszyła skrzydełkami i frrr! Odleciała ku słońcu .
Pokazujemy dziecku sylwetę biedronki i trzy buźki mimiczne (wesołą, zaciekawioną, przestraszoną). Dziecko wybieraja obrazek, który oddaje samopoczucie biedronki podczas lotu nad łąką i podczas dostrzeżenia błyszczącego lustra wody. Następnie pokazujemy obrazek z buźką przerażoną i pytamy dziecko, jakie uczucie przedstawia i kiedy tak mogła czuć się biedronka.
3. „Jak działają mokre skrzydła?” – zabawa badawcza, uświadomienie dziecku, jak wrażliwe są skrzydła owadów. Pomoce: miska z wodą, kawałki zwiewnego materiału (tiul, satyna) Pokazujemy dziecku kawałki tiulu( np. chustkę )lub innego zwiewnego materiału. Dzieci machają nimi, podrzucają i obserwują, jak opada na podłogę. Następnie moczymy materiały w wodzie i lekko wyciskamy. Dziecko ponownie podrzuca i macha tkaninami, sprawdzając, czy nadal są lekkie i zwiewne. Samodzielnie próbują sformułować odpowiedź na pytanie, dlaczego owady nie mogą moczyć skrzydeł.
Narysuj jak Twoim zdaniem wygląda STRACH
Czekamy na STRACHY