Dzień dobry kochane dzieci i Rodzice 🙂 W tym tygodniu nasz temat kompleksowy brzmi „A ja rosnę i rosnę” Dziś poniedziałek – zajęcia z mowy i zestaw zabaw ruchowych :))
„Człowiek zmienny jest” – słuchanie wiersza R.M. Grońskiego „Kameleon”, rozmowa na temat utworu, wzbogacenie wiedzy o kameleonach (umiejętność zmieniania barwy ciała), próba wskazywania odniesień w zachowaniach ludzi, doskonalenie umiejętności autoprezentacji.
Osoba dorosła zachęca dziecko do wysłuchania wiersza i zwrócenia uwagi na zachowanie bohatera:
Kameleon
Jest kameleon dziwem nad dziwy-
Ma dłuuuuugi ogon,
Język ruchliwy,
Oczy wypukłe,
I krótką szyję.
Na drzewie mieszka.
W Afryce żyje.
Na tym obrazku
Jest kameleon,
Lecz nie zgadniecie
Z pewnością, gdzie on,
Bowiem z łatwością
Kolory zmienia,
Nie chcąc się różnić
Od otoczenia.
Chytre są sztuczki
Kameleonie:
Zbielał jak papier
Na białej stronie…
Skoczył na palmę.
Pnie się
Do
Góry
I już ma kolor
Szarawobury.
Wśród liści palmy,
Gdzie wiatr i zieleń,
Wciąż nowych szuka
Dla siebie wcieleń.
Nikt nie wypatrzy kameleona-
Kryje go barwa
Zgniłozielona.
Gdy w porze deszczów
Pożółkną liście,
Wnet się zabarwi
Żółtozłociście.
Zachodzi słońca czerwona kula-
Kameleona
Czerwień otula.
Noc gwiazdy gasi.
Robi się parno.
Więc kameleon
Świat widzi czarno.
Sam też jest czarny.
Czarny jak sadze…
Nikomu tak się zmieniać nie radzę.
Bo czy to dobrze?
Popatrzcie sami:
Burza zerwała się
( Z piorunami).
Kiedy ucichła,
Błysnął
Łuk
Tęczy.
Kameleona
Jej widok męczy.
Nijak wyboru zrobić nie może,
W jakim wystąpić winien kolorze.
Sczerwieniał z gniewu
Od stóp do głowy…
Ze złości zrobił się
Fioletowy…
Pożółkł z zawiści…
Zsiniał…
Zzieleniał…
Podobno dotąd kolory zmienia.
Kto stale zmienne
Ma obyczaje,
Na koniec- sobą
Już być przestaje.
Ryszard Marek Groński
Po wysłuchaniu wiersza osoba dorosła prezentuje zdjęcie kameleona i rozpoczyna rozmowę z dzieckiem. Przykładowe pytania:
– Jak wygląda kameleon?
– Jakie kolory przybierał?
– Dlaczego zmieniał barwy?
– Czy ludzie też tak potrafią?
– A jak wy powinniście się zachować w kontaktach z obcymi dorosłymi?
– A jak przy spotkaniu z nieznanymi zwierzętami?
Po rozmowie osoba dorosła proponuje zabawę w autoprezentację. Dziecko wychodzi na środek i mówi kilka słów o sobie: jak się nazywa, gdzie mieszka, co lubi, a czego nie, czym się chętnie bawi. Każda prezentacja jest nagradzana brawami.
Osoba dorosła zwraca uwagę, że ważne informacje o sobie (nazwisko, adres zamieszkania), można podawać tylko osobom zaufanym, znajomym lub policji w sytuacjach, które tego wymagają (zgubienie się, wypadek).
Zestaw zabaw ruchowych nr 5b
Przybory: woreczek
Dzieci trzymają woreczek w lewej lub prawej ręce i biegają swobodnie. Na gwizdek zatrzymują się, kładą woreczek na głowie, idą kilka kroków w przód, siadają skrzyżnie, następnie wstają, zdejmują woreczek z głowy i powtarzają bieg. Wszystkie czynności należy wykonać ostrożnie, ażeby woreczek nie spadł na ziemię.